Serce znalezione na drodze - wiersz

Wiersz - 2013.06.09

Serce znalezione na drodze

Miłość można znaleźć wszędzie...
lecz formę może mieć nieoczekiwaną!

Miłość czeka na ciebie wszędzie...
lecz twarz może mieć nierozpoznaną!

Swami P. SaiSiwa

Świetlista Serca Przestrzeń - wiersz

Wiersz - 2013.06.08

Świetlista Serca Przestrzeń

O Władczyni Niebios
I stworzenia całego.
Wokół której Tronu
Wszechświaty wirują.

Pozwól mi rozkwitnąć pod Twoim boskim spojrzeniem.
Mej duszy nieograniczona świetlista przestrzeń...

Ty, coś słońcem słońc
Lśnisz poprzez, ponad i poza.
Ty, coś tajemnicą dla tajemnic.
O Nieprzenikniona!

Pozwól mi objąć Twe boskie lotosowe stopy.
Słońcem jesteś na mej duszy Niebie...

Ty co panujesz
Od początku do końca.
Co jedynie istniejesz
Poza wszelką percepcją.

Oświeć mnie swym jednym życzliwym uśmiechem,
Tyś jest mojej iluzji unicestwieniem.

Nie ma Imienia
Potężniejszego niż Twoje
Nie ma słodyczy
Słodszej od Ciebie.

Zamieszkaj w mego serca pałacu najwyższego uwielbienia.
Twe miłością szeptane słowa słyszę w swym sercu.

Ty, coś śmiercią dla śmierci
I życiem dla życia.
Odwieczna, potężna
I niczym nieustraszona.

Naucz mnie Ciebie kochać i cenić na sposób doskonały.
Zawieszonym klejnotem jestem na Twojej szyi.

Ty, coś głębią dla głębi
I ciemnością dla nocy.
Sama poza doświadczaniem
Doświadczaniem obdarzasz.

Skąpany w Twym blasku promienieję Ciebie miłowaniem.
Pływamy odwiecznie w lotosie Nirwany po Amrity oceanie.

Swami P. SaiSiwa

Wdzięczność Matce Wszechświata - wiersz

Wiersz - 2013.06.03

Wdzięczność Matce Wszechświata

Dziękuję że jesteś o Pani Wszechświata
Że przy mnie jesteś i chronisz
W każdych trudnych sytuacjach.
Dziękuję że jesteś tu, żeś mną jest.

Że mogę Imię Twoje wypowiadać
Słodkie Imię, Boga Imię, to wielka łaska...
„Om Siakti, Om Siakti, Om Siakti...” moja
Dziękuję że jesteś Ukochana.

Ty obiecałaś, swą boską obietnicą
Że nigdy mnie nie opuścisz
Że zawsze ochronisz mnie
Dziękuję że jesteś tak... niezwykle.

Słodkie Twe Imię umysł rozświetla
W serce moje amritą spływa,
Nadzieją w duszę się wlewa,
I tak pięknie brzmi... Och, Królowo moja!

Patrzysz teraz sercem mym
Na szary świat... cudów pełen
Uczuciem swym malujesz go mi
Rajem czyniąc me życie, przecież trudne tak

O Ukochana, czym był by ten świat
bez słodyczy i blasku miłości Twej
Dziękuję ukochana Matko Wszechświata,
Ty wszystkiego cierpliwie uczysz mnie.

Ty niebu dajesz błękitu głębię i bezkres,
Chmurom dajesz biel, a kwiatom zapach.
Ty motylom każesz kolorami wabić mnie
I Ty sprawiasz, że radością napełniam się.

W objęciach Twych świat bezpieczny
I tak piękny jest, Ty to wszystko sprawiasz.
Bez Ciebie świat niczym, niczym jest!
Nieprzyjazną pustą szarością tylko...

Lecz ja wszędzie widzę tylko Ciebie.
Lecz ja we wszystkim miłuję tylko Ciebie.
I wszystko magicznym pięknem staje się.
Och, dziękuję Boska Ukochana!

Dziękuję, że przy mnie jesteś
Tak bardzo, tak blisko, tak pięknie.
I już łzy mam w oczach swych,
Miłości i wdzięczności łzy...

Te łzy tylko dla Ciebie są...
I milczenie, bo cóż powiedzieć mam
Kocham, kocham, kocham <3 br=""> I jestem tu, u Twych boskich stóp,

A świat szary tak daleko stąd...

Swami P. SaiSiwa

Jestem z Ciebie a Ty ze Mnie - wiersz

Wiersz - 2013.06.01

Jestem z Ciebie a Ty ze Mnie

O Ukochana, Pani Niebios
Pani Początku i Końca.
O Władczyni całego Teraz.
O Źródle Stworzenia...

Jestem z Ciebie,
Jakże więc mam
Znieś ten ból...
Rozdzielenia?

Jestem z Ciebie,
A Ty ze mnie.
Z uczuć mych przyodziana,
Z umiłowania i uwielbienia.

O Pani Jedyna, któraś jest!
Czy wysłuchasz mnie?
I odpowiedz mi...
"Jakże bez Ciebie mam żyć?"

Łzami Twe stopy obmywam.
W Twe dłonie
Swoje serce wkładam.
Już nie mam nic...

...I tak chcę być.
Bez niczego oprócz Ciebie.
Bo istotnie bez Ciebie
Nie ma nic!

Oto czystość uczuć mych.
Oto Czystość Najwyższa.
Oto słodycz w sercu mym,
Amrity nieskończony ocean...

A Ty Płomieniem boskim,
Paramdźjothi światłością,
Pośrodku tego oceanu
Jedyna lśnisz!

Swami P. SaiSiwa

Świat Miliarda Lusterek - wiersz

Wiersz - 2013.05.19

Świat Miliarda Lusterek

Umysł,
w świecie odblasków
Miliarda lusterek
Widzi promieniującą Jaźń
Z własnego serca.

Umysł,
Widzi niezliczone odbicia
Wewnętrznego Boga
Wszelkiej wzniosłości
Błogości, spełnienia

Umysł,
Gdy patrzy na świat
Zachwycony, zwabiony
Serca cząstkowymi odbiciami
I jest niespokojny, zagoniony

Serce,
To nie emocje
To nie pragnienia
To nie uczucia
To nie tęsknoty

Serce,
To centrum Jaźni
Tak święte i pełne
Że wiecznie dając
Nigdy nie ubożeje.

Poczuj to.

Umysł,
Zwrócony na serce
Zastyga nieporuszony
Osiąga wszystko
W ułamku sekundy

Umysł,
Więc w zachwycie
Więc w spełnieniu
Więc w samadhi
Obija Jaźni blask.

Umysł,
Dokąd nie skieruje kroki
Nigdy nie zyska więcej.
Widząc Jaźni blask.
Poczuj TO i TYM bądź.

Swami P. SaiSiwa

Mahadewi - wiersz

Wiersz - 2013.05.03

Mahadewi

Zdemaskować fałsz w którym się żyje na co dzień
i odkryć Prawdę którą od zawsze się JEST...
- odwaga.

Odsunąć to co bez znaczenia i płytkie
i ukazać najcenniejszą wartość z SIEBIE...
- wytrwałość.

Pośród powodów wszelkich i wszystkiego przyczyn
szukam tej pierwotnej, co z niej wszystko wyszło...
- wnikliwość.

Pośród milionów ważnych znaczeń szukam tego jednego
największego, najgłębszego, najcenniejszego...
- mądrość.

Pośród słów wszelkich najpiękniejszych i najsłodszych,
szukam takiego, co w sobie zawiera absolutnie wszystko...
- Imię Twoje!

Tańczy Imię Twoje na języku mym i w umyśle uwielbione.
W sercu pokornym czyni wiosnę i uświęca sobą duszę mą
- obdarzasz mnie nieskończenie! Mahadewi moja.

Swami P. SaiSiwa

Siwa dla Siakti 13 strof - wiersz

Wiersz - 2013.04.20

Siwa dla Siakti 13 strof

Tam, na Kailasiu, w nieustannym samadhi
Bez poruszenia, w miliona słońc blasku Jaźni
Błyszczy biel czystych śniegów odwiecznej anandy
Bez skazy myśli, bez uczuć ruchu – jest TAK, zawsze jest.

A jednak tę Czystość Odwieczną przełamałaś...
Tyleż łez..., westchnień..., tęsknot... sadhany i miłości słów...
Zmieniłaś me serce tęskne by też Ci powiedzieć...
Kocham, kocham, nie wiesz jak bardzo kocham Ja Ciebie!

Ot w tej lichej ludzkiej postaci, tu przychodzę...
Przychodzę tylko po jedno, by w lichość się ubrać
W ludzkie ciasne ograniczenie. Tron odebrać sobie
Odebrać anandę i samadhi, by móc przemówić wreszcie do Ciebie...

Och nie są to zwykłe słowa, te zawsze paść mogą
Lecz słowa, które mi są tak cenne, że tu wolę być nikim
ale mówić Ci to nieustannie, jak obłędu majaczenie...
Kocham, kocham, nie wiesz jak bardzo kocham Ja Ciebie!

Miłość Twoja Mnie przeszyła, czystość Twoja Mnie zaskoczyła
Tak wielka, że Mnie przerosła, w swym oddaniu dla Mnie.
Czym że jest? Kim że jesteś? Czy Ty Moim jesteś odbiciem,
Czy może to Ja jestem ledwie odbiciem Twoim? O pokorna.

Teraz tu szukam Twej łaski tonąc w życia trudach
Bo tak bardzo Cię umiłowałem, że wszystko odrzucam
Dla słowa jednego jakże prawdziwego, z dna serca zrodzonego:
Kocham, kocham, nie wiesz jak bardzo kocham Ja Ciebie!

I ginę bez Ciebie, i tylko Ty możesz Mnie uratować...
Tak chciałem, bym tylko dzięki Tobie się ostał. Oto moja lila
Niezrównana ma lila jak lilia czystej mej miłości dla Ciebie.
Kocham, kocham, nie wiesz jak bardzo kocham Ja Ciebie!

Zawsze, zawsze chciałem Ci to powiedzieć,
Jakże łatwe i zbyt lekkie te słowa są na Kailasiu,
Jakże na przekór tutaj, w trudzie i we łzach zrodzone...
Kocham, kocham, nie wiesz jak bardzo kocham Ja Ciebie!

Och Premo, och miłości, coś uczyniła Ty ze Mną
Ty co się odważyłaś tworzyć tam gdzie nikt nie dociera!
Pod milionem słońc prażących i śmierć niosących wieczną
Ty, o czysta, czystości Jaźni nie pomna... TWORZYSZ

Kim że jesteś o Premo Najwyższa, że igrasz ze Mną
Który jest śmiercią dla samej śmierci i unicestwieniem.
Oto dlaczego tu na Ziemi w tej lichej ludzkiej postaci,
Nic nie widząc, nie znacząc, nie rozumiejąc, przyszedłem.

Och Premo, boska Premo, dokąd prowadzisz Mnie, tak małego, nurtem rzeki
W nurt Twój wejść przyszedłem, by być prowadzon i tak poznać Ciebie.
I ujrzeć piękno, piękno nieznane, piękno którego dotknąć nie w sposób...
Kocham, kocham, nie wiesz jak bardzo kocham Ja Ciebie!

Och rzeko czystości, och powodzi oddania, och głębio stałości...
W Twych ufnych oczach widzę jedynie samego Siebie,
Tak bardzo dla Mnie jesteś... Teraz już widzę, Ty płyniesz do Mnie!
O moje zadziwienie! Jakże Ja, Jaźń Wszechpotężna, mam to znieść?

Tylko Twoja czuła Prema tak tworzyć potrafi...
Więc śpiewam radośnie na przekór całemu światu:
Kocham, kocham, nie wiesz jak bardzo kocham Ja Ciebie!
Kocham, pokornie Cię kocham, tonąc od szczęścia łez!

Swami P. SaiSiwa

Milości Cud - wiersz

Wiersz - 2013.04.09

Milości Cud

Moje serce to anty-ul
Tu pszczoły moje
Roznoszą miód...

Po świecie całym lećcie moje
Nieście słodycz do wszystkich serc.
Miłości mej ocean, wylewam ją.
Aż pusty się staję... i znowuż pełny jej.

Swami P. SaiSiwa

Jestem z Ciebie - wiersz

Wiersz - 2013.03.26

Jestem z Ciebie

Jestem kropelką Twej słodyczy
W życia rzekę wpuszczoną
By wody tejże rzeki
Nieco słodsze były

Jestem promykiem Twego światła
W życia teatr skierowaną
By deski szare jego sceny
Kolorem jasnym ożywić

Jestem nutką Twej miłości
W chaos życia skierowaną
By w symfonii ludzkich uczuć
Miłości wnieść melodię

Jestem sekundą spojrzenia Twego
Co współczuciem spłynęła
Na życia zagubienie i trudy
By w nim ukazać Twoją głębię

Jestem Twego oddechu westchnieniem
Na czas istnienia niezmierzony
By od życia znoju do boskości
Wznieść dusze za Tobą tęskniące.

Swami P. SaiSiwa

Niewinność Serca – wiersz

Wiersz - 2013.03.20

Niewinność Serca

Niewinność serca jest w każdym,
Lecz nie każdy o tym wie.
Tę niewinność trzeba odkryć
I na co dzień dla niej żyć.

Niewinności nie da się kupić,
Słowem, złotem, powodzeniem.
Ta niewinność musi sama przyjść
Z każdym za Bogiem westchnieniem.

Ta niewinność jest Moją łaską
Za twe życie oddane Mnie.
Zawsze jestem w twoim sercu,
Zawsze możesz Mnie w nim mieć.

Sai Śakti

Manasmarana Śakti - wiersz

Wiersz - 2013.03.13

Manasmarana Śakti

(Boskiego Imienia Moc)

Na łuk strzała nasadzona.
Łuk napięty maksymalnie!
Czujny, bezwzględny łucznik...
Nigdy celu nie chybia!

* * *

Boskie Imię na cięciwie uczuć...
W mym żarze ducha maksymalnym!
Pustka, bez litości dla wrażeń...
Nigdy Ciebie nie zapominam.

Ogniem, żarem wypalam maję
Zmysły paliwem dla pożogi tej,
Co spopiela umysły wszelkie.
Wszędzie tylko Ciebie widzę.

I nie jest ważne jak wiele
Świat na mnie zrzuci swego fałszu,
Ile pragnień, ile uwikłań...
Ja nigdy celu nie chybiam!

Swami P. SaiSiwa

Kim Jestem - nie wiem - wiersz

Wiersz - 2013.03.10

Kim Jestem - nie wiem

Kim jestem? Nie wiem!
Wciąż się pytam i pytam
I coraz bardziej nie wiem.
I coraz jaśniej nie wiem...

Ach! Jakże wiele w tym jest czystości.
Ileż promiennej we wszystkim jasności.
I ta pewność, całkowita i jakże prosta...

Lecz nie pytaj, nie nalegaj,
Powiem „nie wiem”, tylko to!
Tylko tyle powiedzieć mogę
I tylko to powiedzieć się da.

Swami P. SaiSiwa