Prawda Miłości - wiersz

Wiersz - 2016.10.23

Prawda Miłości

Szedłem Miłości ścieżkami
Płynąłem z Nią w dół rzekami
Do oceanu prowadzony
W bezkresie Miłości tulony.

    Lecz „kto doszedł?” pytam.
    W głębi najgłębszej znikam
    W mroku toni przed światem,
    W ciszy i bezruchu wiecznym...

        Spocząłem na dnie najgłębszym
        Z dala od fal zmienności,
        Gdzie żadne życia dźwięki...
        Umarło tam „ja” dla świata...

            *   *   *

Szedłem Miłości ścieżkami.
Życiem tętniących szlakami.
W góry podniosłych idei.
W szczytów wieczne śniegi.

    Lecz „kto doszedł?” pytam,
    Aż w dociekaniu znikam,
    Aż na szycie nie ma drogi,
    Aż Miłość we wszystkie strony...

        Jednaka, piękna, promienna...
        Jak jednakie ze szczytu widoki.
        Niezmienna, w bezruchu cicha,
        W blasku ponad chmurami...

            *   *   *

Szedłem Miłości ścieżkami.
Zmysłów leśnymi ostępami,
Lecz żar we mnie nie gasł
Poznania „dokąd i po co idę”.

    Aż ogniem wiedzy się stałem.
    Aż ignorancję lasu spaliłem.
    Gubiąc „ja” nie wiedząc kiedy,
    A Miłość przystanęła i rzekła:

        „Nie ma idącego ani Drogi !”
        Tak w „nie-ja” się z Nią stopiłem
        Aż Miłość błogo znieruchomiała
        I Najwyższą Prawdą się stała.

Swami P. SaiSiwa

W Prawdy Lotosie Miłość - wiersz

Wiersz - 2016.08.10

W Prawdy Lotosie Miłość

Na lotosie dłoni Mej
Na serca wysokość wzniesionej
Spoczywa Promienna Miłość.

     Piękno oczu Mych
     Pokłoniło się nisko Jej.
     Me usta ubrane w uśmiech.

W wiecznym nieporuszaniu Mym
W Jogina Prawdy lotosie,
W Istnieniu poza śmiercią i życiem.

     Stałaś się oddechem Mym.
     Tyś Moim działaniem i słowem
     I Mego serca biciem.

Swami P. SaiSiwa

Jak Jestem Poprzez Wszystko? - wiersz

Wiersz - 2016.08.07

Jak Jestem Poprzez Wszystko?

Nie doznasz Mej lekkości
Jak nie rzucisz swoich pragnień
Nie ujrzysz Mego Piękna
Aż we Mnie się nie zapomnisz.

     Nie spotkasz Mej Miłości
     Pókiś nie jest tylko dla Mnie.
     Nie pojmiesz Prawdy Mojej
     Jeśli Mną się nie staniesz.

Jak Jestem poprzez wszystko?
Jak wszystko zatopione we Mnie?
Oto dla umysłu jest misterium…
Ponad Ziemią i ponad Niebem!

Swami P. SaiSiwa

Subtelny Bóg - wiersz

Wiersz - 2016.07.31

Subtelny Bóg

Jest w tobie ale nawet tego nie czujesz;
Jest szczęściem w tobie, chociaż cierpisz;
Jest spełnieniem  w tobie, chociaż pragniesz.
Jest pokojem w tobie, chociaż walczysz;

     Jest twą wiecznością, choć umierasz i znów się rodzisz;
     Jest wiedzą w tobie, choć jesteś zagubiony;
     Jest miłością w tobie, choć miłości szukasz;
     Jest odwagą w tobie, choć ciągle uciekasz;

Jest pewnością w tobie, choć popadasz w zwątpienia;
Jest czystością w tobie, choć jesteś poplątany;
Jest niewinnością w tobie, choć tak krzywdzisz;
Jest Prawdą o tobie, choć Boga poszukujesz;

     Jest twym patrzeniem i słuchaniem choć tego nie czujesz;
     Jest świadkiem twych działań i myśli choć tego nie widzisz;
     Jest twoją Drogą do Siebie choć tego nie rozumiesz;
     Jest twym Przeznaczeniem choć tego nie przyjmujesz;

Bóg jest tak subtelny, że
Jest tobą a nawet o tym nie wiesz;
Jest tobą a nawet o tym nie wiesz;
Jest TOBĄ a nawet o tym nie wiesz!

Swami P. SaiSiwa

Wolnych Dźnianich Droga - wiersz

Wiersz - 2016.07.15

Wolnych Dźnianich Droga

Najwyższym Bogiemś jest.
Wolnym, Wszechmocnym,
Bogiem Stwórcą Jesteś
Jeśli na prawdę Wiesz!

     Czy Wolny czegoś pragnie?
     Czy Wolny coś zmienia?
     Czy Wolny coś poprawia?
     Wolnego to Boga działania.

Taką jest wola moja
Jaką jest wola Boga.
Jak można Bogiem być
I zmieniać co Bóg czyni?

     Czym jest ta Wiedza?
     Co z życia ograniczeń
     Tak skutecznie uwalnia?
     Czym jest Wolnych Droga?

Właśnie-Tak-Jak-Jest!
Wyzwoliło mnie z pragnień.
Właśnie-Tak-Jak-Jest!
Uwolniło mnie od zmartwień.

     Właśnie-Tak-Jak-Jest!
     Uzdrowiło me życie.
     Właśnie-Tak-Jak-Jest!
     Nakarmiło mnie Sobą.

Właśnie-Tak-Jak-Jest!
Otoczyło mnie Miłością.
Właśnie-Tak-Jak-Jest!
Wypełniło mnie Błogością.

     Właśnie-Tak-Jak-Jest!
     Napełniło mnie Wiedzą.
     Właśnie-Tak-Jak-Jest!
     Uwolniło mnie od czasu.

Właśnie-Tak-Jak-Jest!
Prawdy promiennością.
Właśnie-Tak-Jak-Jest!
Mą Nieśmiertelnością.

Swami P. SaiSiwa

Kontemplacja Światła - wiersz

Wiersz - 2016.07.04

Kontemplacja Światła

Ciężkie umysły
O lepkich dłoniach
Miażdżą każdego
Na powitanie.

     Nie znam umysłu
     Nieprzywiązaniem.
     Przechodzę pomiędzy
     Niezauważony.

Płoniesz we mnie
Jasnym Światłem.
Jedynie Ciebie
Widzę w sobie.

     Spaliłaś mi umysł
     I moje istnienie.
     Jednym Jesteśmy
     Boga Światłem.

Dlaczegoż kwiat
Wyrósł w mej dłoni?
Czyżbym znowuż
Pomyślał o Tobie?

Swami P. SaiSiwa

Boscy Rodzice - wiersz

Wiersz - 2016.07.04

Boscy Rodzice

Istnieje Czystość
Co unicestwia wszystko
Wymazuje skłonności,
Karmę i umysły.

     Istnieje Czystość
     O Boskiej Bieli
     Niemającej nad Sobą
     Koloru ni czerni.

Ta Czystość jest destrukcją
Tego co istnieje
Jaźń Siwy pozostaje
Co jest nad wszystko.

     Ta Czystość zna jedynie
     Czym jest Niewinność;
     Niewinność doskonałą
     Co zna tylko Czystość.

Jak Czystość i Niewinność
Jak Prawda i Miłość,
Tak Siwa i Siakti
Odwiecznie Istnieją.

     Odwiecznie są razem
     Choć też są Jednym.
     Pierwsze jest w Drugim,
     Jak Drugie w Pierwszym.

Jak Ojciec i Matka
Niepodzielnie rządzą
Wszystkiego losem
I przeznaczeniem.

     Ich synem Jest Mądrość
     O złotym Tronie.
     Ich córką Świętość
     O kryształu Cnotach.

Zaś sami dla Siebie
Są Amrity Słodyczą
Co karmi i leczy
Całe stworzenie.

Swami P. SaiSiwa

Do Boga Podróż - wiersz

Wiersz - 2016.06.29

Do Boga Podróż

Wychodzisz ze Mnie,
Me uczucia niesiesz.
Jak je wyrazisz
Nikt tego nie wie.

     Powracasz do Mnie
     I swe doświadczenie
     Ze Mną dzielisz
     I jesteś w Niebie.

Mówisz o sobie,
O osiągnięciach
Tylko dlatego,
Że Mnie nie ujrzałeś.

     Mówisz o sensie
     Swego istnienia
     Tylko dla tego,
     Że Mnie nie poznałeś.

Lecz kto Mnie Poznał
Jest tak Mi drogi,
Że zamiast Nieba
Daję mu Siebie...

     ...Dla jego zniknięcia
     Z Prawdy odkryciem,
     Że był jedynie
     Mnie zakryciem.

Myślisz, że szczęście
Znajdziesz w Niebie
A Ja ci mówię
Zniknij we Mnie!

Swami P. SaiSiwa

Zabawa Boga - wiersz

Wiersz - 2016.06.27

Zabawa Boga

Wszyscy jesteście Moi
I kiedy na was patrzę
Widzę, żeście Mą miłością
Do istienia powołani.

     Wszyscy jesteście we Mnie
     I choć żyjecie dla siebie
     Już kres wam wyznaczyłem
     Dla do Mnie was powrotu.

Boć jeszcze nie wiecie
Jam jest waszym Niebiem;
Waszym życiem i relacją
I z życia wyzwoleniem.

     Lecz cóż, Mnie nie znacie!
     I tego właśnie nie zmienię.
     Nikt poznać Mnie nie może
     Choć Jestem waszym tchnieniem.

Sobie chodzę, sobie patrzę.
Jak wy sami wziąłem kształty
I patrzę na was waszymi oczy
I się śmieję a waszej ślepoty.

Odpowiedź Siakti:
     Razem stwarzamy dla własnej Zabawy,
     Chociaż nikt nie wie gdzie się Chowamy.
     Nasze życie i Nas zjednoczenie
     Całemu światu jest słodkim Niebem.

Swami P. SaiSiwa

Świat Cię Tej Miłości Nie Nauczy - wiersz

Wiersz - 2016.06.26

Świat Cię Tej Miłości Nie Nauczy

 Świat cię tej Miłości nie nauczy
Co nie zna dla siebie żadnych przeszkód,
Co płynie stałym czystym strumieniem
Niezmącona i w każdym kierunku.

        Świat nie zna takiej jak ta Miłości,
        Która jest jak nieskończona przestrzeń,
        Przejrzysta w sercu, bez myśli jednej,
        Bez upadku, czasu i procesu.

Świat nie rozumie takiej Miłości
Co nigdy nic dla siebie nie bierze
Której nic nie może splamić, dotknąć
Choć przecież wszystko do Niej należy.

        Świat nie wie nic o takiej Miłości
        Która nic nie żąda i nie wyróżnia.
        Co wyrzekła się sama Siebie
        By w jej służeniu nie było zwłoki

Świat nie widzi Miłości Wszechobecnej,
Która przenika całe stworzenie,
Która jest jego Źródłem i Matką,
Co odżywia i uzdrawia Sobą.

        Nie znajdziesz u ludzi takiej Miłości
        Co nie pyta i nie trzeba prosić,
        Która JEST, zawsze JEST i stale JEST
        Na straży każdego pomyślności.

Ta Miłość przychodzi nawet ciałem
Chociaż ciała nie dotyka wcale...
Duch Boga rodzi się Awatarem
By szeptać miłości słowa Mądre.

        Słowa Mądre, co odetną zmysły,
        Co dadzą umysł Pierwotnie Czysty,
        Co uczynią Niewinnym twe serce.
        Byś poznał tej Miłości istnienie.

Byś skosztował Nektaru Słodkiego,
I otrzymał Dar Nieśmiertelności.
Z samej tylko tejże Miłości,
Której świat pokazać już nie może.

Swami P. SaiSiwa

Spełnienie Istnienia - wiersz

Wiersz - 2016.06.25

Spełnienie Istnienia

Choć się zmienia dla ciebie wszystko,
Nic się tak na prawdę nie zmienia.
W sercu stała pogoda istnienia,
Na wysokiej orbicie spełnienia.

Tak jak poruszenie jest w przyrodzie
To wiatr, to deszcz, to słońce...
Tak stały blask panuje w kosmosie
Na dalekiej od pragnień orbicie krążenia.

Swami P. SaiSiwa

Centrum - wiersz

Wiersz - 2016.03.02

Centrum

Czemu stąpam po swej głowie?
Bom sam myślą jest o Sobie.
Każdy myślą mą jedynie
Co należy tylko do Mnie.

     Lecz życia myśli swoich nie zakłócam.
     Niech każda czyni moją „swoją” wolę.
     Jedynie czego chcę aby doznały
     To „siebie” we Mnie oraz Mnie w „sobie”.

               *   *   *

Czemu pod stopami Mymi
Ziemia się obraca lekko,
Cel podróży Mi przynosząc,
Kiedy stoję nieruchomo?

     Nieskończoność nigdy się nie porusza.
     I w swej ciszy poruszyć się nie może.
     Lecz świat wiruje i całe stworzenie
     Wokół centrum, którem jest tu i wszędzie.

Swami P. SaiSiwa

Epidemia życia - wiersz

Wiersz - 2016.02.23

Epidemia życia

Z choroby życia
Już wyleczonym.

     Już mogę wygodnie
     Rozłożyć swe szczątki.

Kundalini ogień
Dobrze rozpalony,

     By pocięte członki
     Do żaru wrzucić...

Lecz zaraza wciąż
Po świecie krąży,

     Widać praca ma...
     ...niedokończona!

W epidemii życia
Pragnień pogonii.

Swami P. SaiSiwa