Wiersz - 2016.06.26
Świat Cię Tej Miłości Nie Nauczy
Świat cię tej Miłości nie nauczy
Co nie zna dla siebie żadnych przeszkód,
Co płynie stałym czystym strumieniem
Niezmącona i w każdym kierunku.
Świat nie zna takiej jak ta Miłości,
Która jest jak nieskończona przestrzeń,
Przejrzysta w sercu, bez myśli jednej,
Bez upadku, czasu i procesu.
Świat nie rozumie takiej Miłości
Co nigdy nic dla siebie nie bierze
Której nic nie może splamić, dotknąć
Choć przecież wszystko do Niej należy.
Świat nie wie nic o takiej Miłości
Która nic nie żąda i nie wyróżnia.
Co wyrzekła się sama Siebie
By w jej służeniu nie było zwłoki
Świat nie widzi Miłości Wszechobecnej,
Która przenika całe stworzenie,
Która jest jego Źródłem i Matką,
Co odżywia i uzdrawia Sobą.
Nie znajdziesz u ludzi takiej Miłości
Co nie pyta i nie trzeba prosić,
Która JEST, zawsze JEST i stale JEST
Na straży każdego pomyślności.
Ta Miłość przychodzi nawet ciałem
Chociaż ciała nie dotyka wcale...
Duch Boga rodzi się Awatarem
By szeptać miłości słowa Mądre.
Słowa Mądre, co odetną zmysły,
Co dadzą umysł Pierwotnie Czysty,
Co uczynią Niewinnym twe serce.
Byś poznał tej Miłości istnienie.
Byś skosztował Nektaru Słodkiego,
I otrzymał Dar Nieśmiertelności.
Z samej tylko tejże Miłości,
Której świat pokazać już nie może.
Swami P. SaiSiwa
