Wiersz - 2014.03.05
Milości Naszej Bezkres
Chcę być wszędzie tam, gdzie i Ty jesteś!
Jakże miałbym pominąć choćby cząstkę
W mym wszechobecnym miłowaniu Ciebie?
Jakże choćby w atomie miałbym znosić rozłąkę?
O Bezkresna! O Boga Wszechobecna Nieskończoności!
Więc i moje serce musi stać się Nieskończoności bezkresem,
Bym Ciebie całą mógł objąć swym kochającym sercem!
Chcę być wszystkim tym, czym i Ty jesteś!
Jakże mógłbym pominąć choćby najmniejszą cnotę,
W mym całkowitym adorowaniu tylko Ciebie?
Jakże w najmniejszej czynności miałbym się oddzielać?
O Bogini, czystości cnoty Boskiej niedościgle Nieskalana!
Więc i moje serce musi stać się bezimienne i przeczyste
Bym Ciebie całą mógł objąć swym kochającym sercem!
Swami P. SaiSiwa
